เภสัชกรหนุ่มนั่งกระเช้าลอยฟ้าสองชั้นแห่งแรกในญี่ปุ่น ไปภูเขาหิมะที่กระเช้าชินโฮทากะ (2)

เมื่อเรือกอนโดลาเคลื่อนตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ ต้นไม้ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว มันเป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม ชอบดูภาพยนตร์ต่างประเทศ ทิวทัศน์ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะนี้มักจะเห็นระหว่างเดือนธันวาคมถึงกลางเดือนเมษายน

 ตอนนี้ตื่นเต้นจนอยากออกไปสัมผัสหิมะ ชมวิวที่กระเช้าชินโฮทากะ

หลังจากนั้นประมาณ 7 นาที ผมก็มาถึงสถานี Nishihotakaguchi อาคารสถานีมีทั้งหมด 5 ชั้น ชั้นที่นักท่องเที่ยวสนใจมากที่สุดน่าจะเป็นชั้น 5 ชั้นบนสุดของอาคารสถานี ณ จุดนี้สามารถมองเห็นภูเขาที่เป็นส่วนหนึ่งของ Japan Alps ได้ เนื่องจากวันนี้หิมะตกหนัก หมอกจึงลดลงด้วย ฉันจึงเห็นเพียงหิมะและหมอกสีขาว

“ไม่เห็น” ผมบ่นกับตัวเอง วันนี้เราอาจโชคร้าย

หอดูดาวบนชั้นดาดฟ้าเป็นจุดเด่นของหอดูดาวที่นี่ แต่ไม่สามารถเพลิดเพลินหรือชื่นชมความงามได้ในขณะที่เดินทางไกล ฉันเริ่มรู้สึกหนาวเมื่อหิมะเริ่มตกหนักขึ้น เลยตัดสินใจเดินกลับเข้ามาตั้งรกรากในอาคารก่อน

ฉันเปิดกระเป๋าเป้ หยิบหมวกไหมพรมมาสวมบนหัวเธอ เพิ่มความอบอุ่นและสวมเสื้อคลุมอีกตัว เมื่อเตรียมการเสร็จทุกคนก็ออกไปข้างนอกอีกครั้ง ครั้งนี้ฉันใช้เวลาดูความงามของสถานที่แห่งนี้อย่างเต็มที่

สำหรับชั้นดาดฟ้าแห่งนี้ นอกจากทิวทัศน์ที่สวยงามแล้ว อีกจุดยอดนิยมที่คุณต้องเดินถ่ายรูปคือตุ๊กตาหิมะ “นิชิโฮะคุง” ที่ยืนสวมหมวกสีแดงอยู่รอบตัวคุณ พร้อมส่งรอยยิ้มต้อนรับนักท่องเที่ยวที่มาเยือน

สัมผัสแรกของหิมะ

สำหรับชั้น 3 เป็นชั้นขายของที่ระลึก มีสินค้าน่ารักๆสไตล์ญี่ปุ่นมากมาย ชั้น 4 ก็พิเศษเช่นกัน เป็นร้านอาหารและจุดเชื่อมต่อสำหรับออกนอกอาคาร โดยการออกไปเดินเล่นสัมผัสหิมะอย่างเต็มที่

ฉันใช้เวลาเดินออกไปข้างนอกเป็นเวลานาน ทำให้มันคุ้มค่าตั๋วหิมะสีขาวเดิน ก้มลงแล้วสัมผัสหิมะบนพื้นด้วยมือของเขาในขณะที่เขาหยิบหิมะขึ้นมาและโปรยปรายในอากาศ จากนั้นใช้มือสร้างลูกบอลหิมะแล้วโยนทิ้ง อยากเล่นแบบนี้มานานแล้ว

หลังจากเก็บภาพบรรยากาศรอบๆ ตัวจนพอใจแล้ว ฉันทนหนาวไม่ไหวแล้ว ฉันจึงรีบกลับเข้าไปในอาคารเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น นอกจากนี้ยังมีเตาผิงในอาคารเพื่อให้ความอบอุ่น เมื่ออุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น ถึงเวลาเติมพลัง ฉันสั่งอาหารและเครื่องดื่มผ่านตู้ขายของอัตโนมัติ กินราเมนในอากาศหนาวเพราะคุณต้องการจิบน้ำซุปอุ่น ๆ

อิ่มท้องก็ออกไปลุยหิมะกันต่อ ตอนนี้นักท่องเที่ยวเริ่มเบาบางลง ฉันจ้องมองไปที่เด็ก ๆ ที่ตอนนี้กำลังทำก้อนหิมะโยนใส่กันเล่นๆ แค่เห็นรูปหน้าผู้ใหญ่อย่างเรา พลอยก็สนุกไปด้วย

เกล็ดหิมะ 6 ชิ้น

ลมหนาวเริ่มพัดมา แต่หิมะก็ยังไม่หยุด แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันประหลาดใจ เมื่อเกล็ดหิมะสีขาวจากท้องฟ้าตกลงมาบนแขนเสื้อซ้ายของฉัน ในขณะนั้นฉันจ้องมองด้วยความตกใจ นี่เป็นเกล็ดหิมะที่ฉันเห็นครั้งแรกในชีวิต เกล็ดหิมะ 6 แฉกสีขาวเหมือนในการ์ตูน

สวยมาก! ฉันอุทานในใจ รู้สึกโชคดีมากที่ได้เห็นกับตา ฉันรีบหยิบกล้องออกมาด้วยความลังเล แขนซ้ายต้องนิ่งที่สุด กลัวว่าเกล็ดหิมะจะปลิวไปตามลมหรือตกลงพื้นก่อน ข้าพเจ้าจึงถือรูปถ่ายด้วยมือขวาและมองดูเกล็ดหิมะเป็นเวลานาน ขณะสังเกตรูปร่างของเกล็ดหิมะอีกครั้ง

“สวยที่สุด แค่เห็นก็คุ้มแล้ว” ฉันพูดกับตัวเองในใจด้วยรอยยิ้ม วันนี้จึงเป็นวันที่ดี ฉันใช้เวลาดื่มด่ำกับบรรยากาศที่หนาวเย็นต่อหน้าต่อตา พร้อมกับหิมะที่โปรยปรายลงมาเรื่อยๆ “บางครั้งช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตก็เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่คาดไม่ถึง” นี่อาจเป็นบทเรียนที่ฉันได้เรียนรู้จากการเดินทางครั้งนี้

ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : irish9ball.com